maandag 14 februari 2011

gedichtje

Oud verdriet
heeft me weer te pakken
Ze heeft me mijn glimlach afgenomen
daarmee mijn levenslust

Liefste wil ik slapen, weken
in mijn eigen verdriet
Zoals verdrietige mensen
dat graag doen
De blues zingen en treuren
wijn drinken en vooral
heel veel schrijven

Schrijven van hoe mooi het wel niet was
hoe verdomde godvergeten rot
het nu allemaal gaat

Ik weet wel dat het voor even is hoor
dat weet ik wel
Die lach komt terug
dat doet ze namelijk altijd

Maar voor nu
voor nu ben ik alleen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten