Hij zuchtte diep, heel diep. 'Wat is er lieverd, ben je niet tevreden?', vroeg ik hem terwijl ik z'n hals kuste. 'Jawel, wel tevreden..', fluisterde hij, 'maar de situatie is gewoon zo rot.' Ik legde m'n hoofd op zijn borst en antwoordde dat hij gelijk had. Ik kon het ook niet ontkennen, hoe graag ik dat ook had gewild. Gevoelens van schuld en schaamte wisselde onsamenhangend met het euforische gevoel van verliefdheid en geluk. Ik was zo graag met hem, maar wat wij hadden gedaan die nacht had niet mogen gebeuren.. Hij wist het ook, heeft het altijd geweten en toch hebben we het gedaan.