dinsdag 30 november 2010

Ik denk zo veel aan je nu. Dat terwijl ik eigenlijk al meer dan genoeg aan mijn hoofd heb. Bel me alsjeblieft gewoon als het niet goed gaat, dan kom ik naar je toe. Mag je tegen me schreeuwen, met me huilen of helemaal niets zeggen en dan kriebel ik je gewoon door je haren. Want je kan wel heel stoer roepen dat je maar blij bent dat het jou allemaal overkomt, omdat jij het aankan, maar jij en ik weten allebei dat het niet goed is hoe jij er mee omgaat.

Jij en ik gaan allebei niet goed met verdriet om.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten