Terwijl Matthijs de hasj sprokkelde vertelde Thera over de zondagen uit haar jeugd. Ze vertelde hoe de verveling altijd toesloeg omdat haar vriendjes en vriendinnetjes op zondag vaak naar familie moesten of met het gezin op stap gingen. Thera had op zondag nooit verplichtingen. Haar ouders gingen vaak met zijn tweeën weg en ze herinnerende zich dat ze zondagavond vaak vroeg naar bed moest van haar ouders omdat ze dan zondagmiddag, terwijl haar ouders weg waren, dingen had uitgespookt die eigenlijk niet zomaar mochten. Zoals zonder toestemming hutten bouwen van dekens en kussens zodat ze zich even kon verstoppen en zo ontsnappen aan alle regels en gewoonten in de ‘echte’ wereld. De leegte en het zorgeloze stelden haar gerust en hielpen haar ontspannen. “Een beetje zoals nu,” merkte Matthijs op. “Precies,” bevestigde Thera na enige aarzeling, “maar dan een stuk minder eenzaam.”